Wrzeciono czasu (1995)

Filmowiec Andrzej i aktorka Marynia przyjeżdżają na daczę. Po raz ostatni byli tu dziesięć lat temu. Powrót po tak długiej nieobecności skłania do wspomnień. Nazajutrz Andrzej ustawia kamerę i filmuje Marynię, a potem wspólny toast "za miłość". Niebawem przyjeżdża brat reżysera z matką. Wszyscy wspominają zmarłego ojca. Marynia musi jednak wkrótce opuścić towarzystwo i jechać na premierę do teatru. Po jej wyjeździe Andrzej zaczyna poświęcać coraz więcej czasu sesjom zdjęciowym z młodą, ponętną Matyldą. Jej akty i awanse, jakie czyni Andrzejowi sprawiają, że po powrocie Marynia urządza reżyserowi scenę zazdrości. W jej wyniku sesja zdjęciowa zostaje przerwana, a Matylda wyjeżdża. Płyną kolejne, leniwe dni, wypełnione odwiedzaniem sąsiadów i codziennymi czynnościami.
W Andrzeju narasta świadomość nieuchronności przemijania oraz znikomości własnych wysiłków i działań. Reżyser już pogodzony z Marynią wybiega wyobraźnią ku wspólnej wiośnie, spędzonej na daczy...

Produkcja: 1995
Premiera: 30 marzec 1996

Reżyseria:

Andrzej Kondratiuk

Muzyka:

Jerzy Satanowski

Obsada:

Iga Cembrzyńska

Marynia

Katarzyna Figura

Matylda

Andrzej Kondratiuk

-

Krystyna Kondratiuk

-

Arkadiusz Kondratiuk

-

Janusz Kondratiuk

-

Vera Kondratiuk

-

Janina Morawska

sąsiadka

Zygmunt Morawski

sąsiad

Marek Grzebiela

rola dubbingowana przez Artura Barcisia

i inni

Dubbing:

Artur Barciś

rola Marka Grzebieli

Notatki:
"Film dla nielubiących krwi i przemocy na ekranie, zalecany od lat czterdziestu" - tak twórcy "Wrzeciona czasu" scharakteryzowali swoje dzieło. Jest to druga już, po "Czterech porach roku" (fragmenty tego filmu znalazły się zresztą we "Wrzecionie..."), część Kondratiukowego "pamiętnika artysty" pisanego kamerą. Reżyser po raz kolejny niemal zrezygnował z tradycyjnej fabuły. Zastąpiła ją bardzo osobista, pełna poezji i sarkastycznego humoru opowieść o tworzeniu filmu przez autora i jego towarzyszkę życia Igę Cembrzyńską, pełniącą też rolę aktorki i producentki. Andrzej Kondratiuk dał tu wyraz swej filozofii życia z dala od zgiełku cywilizacji, w symbiozie z naturą, kryjącą niewyczerpalne zasoby piękna. Zaproponował też publiczności głębszy namysł nad dręczącymi go obsesjami, rozterkami artystycznymi i moralnymi na temat miłości i przemijania.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


180430

---

(POL) polski,

---